တို႔ေမြးရပ္ဇာတိ ရြာဗုၾကီး ဆိုတဲ႔ ရြာေလးနားမွာ မုံတိုင္ပင္ဆိုတဲ႔ ရြာၾကီးတစ္ရြာရွိတယ္။ အဲဒီဆရာေတာ္က တစ္ေန႔ကို သုံးခါျငီးတယ္တဲ႔။ (၁) အင္း ေနကလည္း ထြက္ခဲလိုက္တာ တဲ႔(စာၾကည့္ခ်င္လို႔ ေနေရာင္ျခည္ေမွ်ာ္ေတာ္မူေနတာ).။
၂.။ အင္း မြန္းကလည္း တည့္လြယ္လိုက္တာ (စာၾကည့္ေနတုနး္ ဆြမး္စားခ်ိန္ေရာက္လို႔ )။
၃။ အင္း ေနကလည္း ၀င္လြယ္လိုက္တာ။( စာၾကည့္ေနတုန္း အလင္းေရာင္မရွိလုိ္႔ တမ္းတေတာ္မူေနတာ)။တဲ႔...... ဟဲ႔ ဥာဏ၀ရ နင္ေရာ ဘယ္နွစ္ခါ အဲလိုျငီးဘူးလဲတဲ႔။ ဒီေတာ့ တို႔ကလည္း ေျပာစရာ စကားမရွိလို႔ ျပုံးဘဲျပုံးေနလိုက္တယ္။( ေက်းဇူးရွင္ ရြာဗုၾကီးေက်ာင္းၾကီးတိုက္ဆရာေတာ္ အမွတ္တမဲ့ ႀသ၀ါဒ စကား)။ ဆရာေတာ္ ၂ ဆူကို တပည့္ ဒီစာမူျဖင့္ ပူေဇာပါ၏ ဘုရား။
မွတ္ခ်က္။ မုံတိုင္ပင္ဆရာေတာ္သည္ ေနာင္အခါ မင္းတုန္းမင္း သီေပါမင္း မင္း၂ဆက္ ကိုယ္းကြယ္ခံ ဆရာေတာ္ျဖစ္ေတာ္မူခဲ႔သည္။
၂.။ အင္း မြန္းကလည္း တည့္လြယ္လိုက္တာ (စာၾကည့္ေနတုနး္ ဆြမး္စားခ်ိန္ေရာက္လို႔ )။
၃။ အင္း ေနကလည္း ၀င္လြယ္လိုက္တာ။( စာၾကည့္ေနတုန္း အလင္းေရာင္မရွိလုိ္႔ တမ္းတေတာ္မူေနတာ)။တဲ႔...... ဟဲ႔ ဥာဏ၀ရ နင္ေရာ ဘယ္နွစ္ခါ အဲလိုျငီးဘူးလဲတဲ႔။ ဒီေတာ့ တို႔ကလည္း ေျပာစရာ စကားမရွိလို႔ ျပုံးဘဲျပုံးေနလိုက္တယ္။( ေက်းဇူးရွင္ ရြာဗုၾကီးေက်ာင္းၾကီးတိုက္ဆရာေတာ္ အမွတ္တမဲ့ ႀသ၀ါဒ စကား)။ ဆရာေတာ္ ၂ ဆူကို တပည့္ ဒီစာမူျဖင့္ ပူေဇာပါ၏ ဘုရား။
မွတ္ခ်က္။ မုံတိုင္ပင္ဆရာေတာ္သည္ ေနာင္အခါ မင္းတုန္းမင္း သီေပါမင္း မင္း၂ဆက္ ကိုယ္းကြယ္ခံ ဆရာေတာ္ျဖစ္ေတာ္မူခဲ႔သည္။
No comments:
Post a Comment